مشروبات الکلى از نظر اسلام‏/ علامه طباطبایی ره

خوردن مشروبات الکلى در میان سایر کارهاى مزاحم عقل و تدبیر تنها عملى است که سر و کارش مستقیماً با عقل و شعور مى‏باشد و تنها به منظور کشتن تعقل و تقویت عواطف بى‏سرپرست انجام داده مى‏شود. و به همین جهت آثار شوم و نتیجه‏هاى زشت و ناهنجارى که پیوسته از جهت بهداشت و اخلاق و روان و دین در افراد و در جامعه‏هاى بشرى بسط و توسعه مى‏دهد، به هیچ وجه قابل انکار نبوده و پوشیده نیست. فعلًا سالى که از تاریخ انسانیت نمى‏گذرد که هزارها و هزارها بیمار الکلى به بیمارى‏هاى گوناگون مرى و معده و ریه و کبد و اعصاب و غیر ذلک، گرفتار نشده و در بیمارستان‏ها بسترى نشوند.

سالى نمى‏گذرد که جمعیت انبوهى مجانین الکلى به تیمارستان‏ها منتقل نشوند.

سالى نمى‏گذرد که میلیون‏ها اشخاص کنترل اخلاقى خود را از دست ندهند و یا به انحرافات روانى و گرفتارى‏هاى فکرى مبتلا نشوند.

سالى نمى‏گذرد که این سم مهلک به صدها میلیون قتل و خودکشى و جنایت و دزدى و خیانت و عرض فروشى و رسوایى و پرده‏درى و افشاى اسرار و بدگویى و بدزبانى و ایذا و اذیّت هدایت (!) نکند (و یا وقت‏هاى زیادى، افراد شریف انسان را در حالى که مانند حیوان وحشى پاى‏بند هیچ قانون و مقرراتى نیستند، اسیر و زندانى نکند).

تعقل پاکى که روزانه به واسطه استعمال صدها میلیون لیتر مشروبات الکلى از دست جامعه انسانى مى‏رود، ضایعه اسفناک و جبران‏ناپذیرى است..