(رصدفکر: احتمالا بسیار از کسانی که در حوزه تولید علم فعال هستند با حجة الاسلام خسروپناه آشنا هستند. نظریه ای که ایشون برای مسئله تولیدعلم روی اون تاکیددارن " نظریه حکمی اجتهادی" هست یعنی هم باید از تراث عظیم حکمی و هم اجتهادی در کنار هم استفاده کنیم تا بتونیم در زمینه تولید علم موفق عمل کنیم. بدون شک این نظریه الان از بهترین حرفهایی هست که ارائه شده. اما بایددقت داشت که این قدم اول هست قدم دوم بیان چگونگی این کار هست. ما در اینجا یکی از مصاحبه های ایشون رو آوردیم تا ببینیم که ایشون خودشون چطور این مسئله رو تطبیق دادن. البته امکان داره که شما اصل نظریه ایشون رو قبول داشته باشید و در تطبیقات با ایشون اختلاف داشته باشید.. و البته امکان داره که در اینجا یه سری سوالهای بنیادی از ایشون درباره این نظریه در ذهن شما پیش بیاد..)
«عقل حکمی، خیال حکمی می سازد و با کاربست عقل حکمی سینمای حکمی به وجود می آید، اگر عقل، ابزاری باشد خیال جعل اعتبارات برای تقویت غضب و شهوت می شود و در عقل حکمی توجه به شهوت و غضب در راستای تقویت فطرت است.
در سینمای دینی باید به این سوال پاسخ داد که آیا می توان از سبک های درام استفاده کرد و داستان دلگیر یا فیلم ترسناکی که مخاطب را به وحشت بیاندازد ساخت؟!»
رئیس موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در نشست «تطبیق الگوی نظریه حکمی و اجتهادی بر هنر، رسانه و سینمای انقلاب» به تبیین تطبیقی نظریه خود در حوزه هنر، رسانه و سینما پرداخت.
