نه به آن قهرمان‌‌بازی خیالی و نه به این اظهار شرمندگی محرمانه!/ داریوش سجادی

کجای اعتراف ظریف به اشتباه در اعتماد به آمریکا محرمانه است که حامیان دولت می‌گویند محرمانه بود و نباید منتشر می‌شد؟!

داریوش سجادی همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب در تحلیلی نوشت: جنجال بر سر افشای اظهارات محرمانه دکتر ظریف نزد برخی از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس بعد از 24 ساعت خالی از ابهام شد و مشخص گردید دکتر در آن جلسه ابراز داشته‌اند که اشتباه کرده‌اند تعهدات طرف آمریکایی در ازای تمدید تحریم‌های ‌ISA را باور کرده و اعتراف کرده‌اند باید در برجام راه‌های مقابله با این مسئله را پیش‌بینی می‌کردند!
قبل از ورود یا مناقشه بابت همین بی‌مبالاتی نکته اساسی‌تر آن است که اساسا چنین اظهاراتی چقدر حائز اهمیت بود که لازم باشد دکتر ظریف به شرط «محرمانه ماندن جلسه مزبور» چنان اعترافی را ابراز نمایند؟!
تنها توجیه قابل فهم پیرامون اصرار بر محرمانه نگاه داشتن این جلسه «شرمندگی نزد افکار عمومی بابت این بی‌مبالاتی است»! در آن صورت جایز است دکتر ظریف به این واقعیت ولو تلخ تن دهند که مقدرات کشور تعارف‌بردار نیست که بی‌مبالاتی نسبت به آن را بتوان هزینه آبروداری افراد کرد!
اصولا و از ابتدا مشکل دکتر ظریف و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای آن بود که فاقد درک درستی از محرمانگی بودند و ریزترین مسائل مربوط به پرونده اتمی ایران را به صورت محرمانه با اصلی‌ترین دشمنان کشور پشت درهای بسته به رایزنی می‌گذاشتند و در این میان مردم ایران و نهادهای مشروع داخلی مانند مجلس را نامحرم تشخیص داده و از ارائه اطلاعات به ایشان استنکاف می‌ورزیدند.