(رصدفکر: بدون شک بعد از علامه طباطبایی ره و شهید مطهری، آیت الله جوادی آملی برجسته ترین شخصیت در حوزه تفسیر و فلسفه بوده اند؛ بگونه ای که بعد از علامه و شهید مطهری بیشترین نگاه ها به ایشان متمرکز شده است. ایشان در بررسی مسائل اجتماعی اسلامی و همچنین انتخاب موضوعات مورد بحث اختلاق سلیقه واضحی با علامه طباطبائی و شهید مطهری دارند. این باعث شده است که عملا در مسئله تولید علم اسلامی ایشان سبک خاص خود را داشته باشند.
عمق افکار آیت الله جوادی در مسائل اسلامی مسئله ای نیست که بر کسی پوشیده باشد اما متاسفانه در مساله تولید علم کارهای عمیقی بر روی آثار ایشان از سوی شاگردان ایشان صورت نگرفته و این باعث شده که برخی گمان کنند که ایشان در طرح علوم اسلامی و تولید علم، طرحی ندارند حال آنکه کسی که با گفتارهای ایشان کمی انس داشته باشد متوجه یه نظام و جریان وسیع فکری پشت صحبت ها و آثار ایشان میشود.
برای آشنایی بیشتر با سبک فکری ایشان و ذوق فکری ایشان در آینده مطالب بیشتر در این وب سابت قرار داده خواهد شد.)
حضرت آیت الله جوادی آملی حفظه الله: اگر می‌توانستم به استاد فرشچیان پیامی برسانم، توصیه می‌کردم که تابلویی بکشد تا منطق الطیر عطار و جریان سیمرغ او را بشکافد.
آیت‌الله العظمی عبدالله جوادی آملی در دیدار اعضای شورای برگزاری همایش ملی هنر و تبلیغ که عصر دوشنبه در بنیاد علوم وحیانی اسراء برگزار شد، گفت: هدف حوزه این نیست که هنرمند به جامعه عرضه کند، هدف حوزه آن است که هنرمندانه دین را به مردم برساند و تبلیغ کند.
وی افزود: ساختار دین اسلام هنری است و می‌بایست توسط حوزویان هنرمند با استفاده از ابزار هنر تبلیغ شود. این مرجع تقلید ادامه داد: حوزه نباید تلاش کند که متخیل را محسوس کند، بلکه باید معقول را محسوس کند، هنر این است که معقول را محسوس کرده و در این زمینه ابتدا باید هنر را معنا کرد.
آیت‌الله جوادی آملی در تبیین معنای هنر، افزود: هنر تجلی معقول در دستگاه خیال است که با خروجی جماد محسوس عجین می شود؛ بنابراین سه عنصر معقول، خیال و محسوس باید باشد تا هنر دینی باشد، اگر چیزی ریشه عقلی نداشته باشد و مبرهن نباشد، در دستگاه هنر اسلامی و دینی نیست. وی بیان داشت: سّر ناکامی برخی نویسندگان حوزوی ، با اینکه واقعا عالم هستند این است آنچه معقول آنها است را نمی توانند به محسوس تبدیل کنند، این چنین نیست که همه نویسندگان در صف کمتر از مرحوم آخوند و شیخ انصاری بوده باشند؛ خیر، ولی موفقیت برای کسی بوده که مانند مرحوم آخوند و شیخ انصاری ریاضی‌وار فکر می‌کردند.
آیت‌الله جوادی آملی تصریح کرد: هنر تبلیغ این است که مایه علمی داشته باشد، باید دین را تبلیغ کرد نه زید و عمر را، هنر تبلیغ نیازمند تخیل قوی و تحصیل کرده است؛ البته این چنین نیست که خیال وجود نداشته باشد، اگر کسی از خیال بهره لطیف برد، مانند مولوی و حافظ و عطار میشود. وی گفت: اگر می‌توانستم به استاد فرشچیان پیامی برسانم، توصیه می‌کردم که تابلویی بکشد تا منطق الطیر عطار و جریان "سیمرغ" او را بشکافد، البته منطق الطیر از کتاب الطیر بوعلی سینا نوشته شده است و مبانی علمی عمیقی دارد، در این داستان سی مرغ از کثرت به وحدت رسیده و "سیمرغ" شدند، ابتدا سی مرغ بودند که به مقام فنا رسیدند و به "سیمرغ" تبدیل شدند.
این مرجع تقلید ادامه داد: قدرت خیال از بزرگ‌ترین برکات است، اگر کسی خیال پرداز باشد، باید تربیت شده باشد، قوه خیال در بخش اندیشه اگر تربیت شود، باید در اختیار عقل و نظر باشد تا در مواقع ضروری از حس خودش مجتهدانه وارد نشود و از عقل کمک بگیرد.
آیت‌الله جوادی آملی اضافه کرد: اگر کسی از حس مدد و مایه بگیرد و عقل را درگیر نکند، گمراه میشود، چون خیالی که قیم و سرپرست نداشته باشد، مانند بچه‌ای است که بازی گوشی می‌کند و بدون عقل و علم تربیت میشود و رها است و چون تربیت نشده، فریب می‌خورد؛ بنابراین انسان خیال‌زده با خیال حرف می‌زند و پیش می‌رود و حتی جنگ و صلحش با خیال است.
وی تاکید کرد: شیطان همه زشتی‌ها و سموم را در قالب برخی هنرها زیبا جلوه می‌دهد و با زر ورقی با عنوان خدمت به دین جلوه می‌دهد، همه زباله‌ها را پشت آن زر ورق زیبا به خورد انسان می‌دهد، انسان‌هایی که فریب می‌خورند در این زباله می‌افتند.
آیت‌الله جوادی آملی تاکید کرد: این گونه نیست که شیطان به ما بگوید اینجا چاه است و برو داخلش، بلکه می گوید اینجا بوستان زیبایی است و برو داخل شو و جلو که می روی به چاه می افتی، یکی از کارهایی که می تواند اثر گذار باشد علم است و علم می تواند انسان را از خیال نجات دهد.
وی گفت: در حوزه‌های علمیه هنر به تازگی جوانه زده و باید مورد اهتمام بیشتر قرار گیرد و دروس مربوط به این عرصه مانند علم النفس در حوزه باید تدریس شود. این مرجع تقلید در پایان تصریح کرد: هنر از بهترین ظرایف رزق و روزی انسان‌ها است، ساختار دین ما هنری است و باید با ابزار هنر و هنرمندانه ترویج شود و به دنیا شناسانده شود.
